Ik heb ontdekt dat ik totaal niet geschikt ben voor een 1,5 meter maatschappij. Dus is het verstandiger voor iedereen, en vooral voor mezelf, dat ik thuis blijf of ’s ochtends in alle vroegte alleen op pad ga.
Het valt me mee, zoveel tijd met mezelf zijn. Ik ben best prettig gezelschap voor mij.
Goed, van dag tot dag schieten mijn emoties alle kanten op. Vaak door invloeden van buitenaf. Niet zo handige uitspraken (en dan druk ik mij nog zachtjes uit) van heren die het in dit land voor het zeggen hebben, maken me boos. Van de overkill aan berichten, word ik prikkelbaar. De onzekerheden over gezondheid en werk maken me kwetsbaar en van afstand houden, word ik verdrietig.
Maar met alle tijd voor mezelf, gebeurt er ook iets moois. Ik gebruik deze mij-tijd voor yoga, dansen, wandelen en meditatie. Hierdoor voel ik mij ontzettend ontspannen en soms barst ik uit mijn voegen van de ideeën. Buiten in de natuur kan ik volledig opgaan in alles wat ik zie, hoor en ruik. Ik sta open en heb hier alle tijd voor. En het mooie is, ik neem er ook alle tijd voor.
Vandaag met mijn favoriete muziek aan, lekker zingend en dansend weet ik het opeens.
Ik ben een heerlijk vat vol tegenstrijdigheden, maar in mijn eigen kleine wereldje vaak gewoon volmaakt gelukkig met mezelf.